Capitulo 1

Dzień pierwszy po Anubisie. Chyba idzie mi całkiem nieźle. Jest piętnaście po dziewiątej, a ja ani razu się nie poryczałam. To zwykły palant. Nie wiem jak mogłam go kochać. I nadal kochasz, idiotko!  Po raz kolejny moja cholerna podświadomość musi mi o tym przypominać. I ma rację. Ale stop!  On mnie zdradził i to z moją własną siostrą! Ale chwila... On zdradzał ją ze mną. A to dupek. A ja planowałam z nim ślub i dzieci!


- A to właśnie jest mój narzeczony - przedstawiła mi go moja siostra. Kiedy tylko mężczyzna przekroczył próg drzwi zamarłam. To był mój chłopak. Przez chwilę myślałam, że to tylko głupi żart, ale potem zrozumiałam, że to zwykły dupek. Wszystko do mnie dotarło. Oszukiwał mnie przez pół roku. Zmarnowałam przez niego pół roku mojego życia, a najgorsze, że się w nim zakochałam. 
- To jakieś jaja?  - spytałam dwójki. Nadal miałam nadzieję, że tylko żartują. 
- O co ci chodzi?  - spytała Savannah. Najwyraźniej ją też oszukiwał. 
- Co Henry tutaj robi?  - spytałam wściekła - Co to w ogóle za cyrk?  
- Nie rozumiem - mówiła Savannah. - Skąd znasz Henry'ego?  
- Przez ostatnie pół roku byliśmy parą! Nie wiem co to o za szopka! Co ty tu do cholery jasnej to robisz? ! To mój chłopak! - wrzeszczałam rozwścieczona.
- Nie. To Henry. Mój narzeczony. - mówiła - Kochanie, powiesz coś?  - zwróciła się bezpośrednio do szatyna.
- Yyy... - zaczął zmieszany - Rose,  wszystko ci wytłumaczę... - ale ja go nie słuchałam. Z łzami w oczach wybiegłam z mieszkania mojej siostry. 
Jak mogłam dać się tak oszukać?  Teraz wszystko rozumiem. Dziwne telefony, brak chęci do poznania mojej rodziny... Wszystko zaczyna składać się w logiczna całość. A to dupek. Jeszcze raz. D u p e k. 
Dzisiaj nie poszłam do pracy. Zrobiłam sobie wolne. Pierwszy raz od... właściwie pierwszy raz od zawsze. Cholerny pracoholizm. Ale gdyby nie ja wydawnictwo Golden Books upadłoby już dawno.
Udałam się do kuchni z zamiarem zrobienia sobie gorącej czekolady. Od zawsze poprawiała mi humor. Kiedy nagle usłyszałam dzwonek. Pobiegłam otworzyć. Za drzwiami stała najlepsza i najukochańsza przyjaciółka pod słońcem - Angeles Calvano. Przywitała mnie swoim jak zawsze promienny uśmiechem. Jednak kiedy spojrzała na moja smutną twarz podeszła do mnie i mocno mnie przytuliła. Rozumiałyśmy się bez słów. Tak było od dziecka, kiedy to zaczęłyśmy się przyjaźnić. Zaprowadziłam ją do salonu. Usiadłysmy na sofie i odpowiedziałam jej cała wczorajszą historię z Henry'm Anubisem - człowiekiem, który teraz wydawał mi się zupełnie obcy.
- A to dupek - skwitowała kiedy skończyłam opowiadać. Od zawsze lubiła Anubisa i życzyła nam  dobrze, jednak nawet ona po tej historii zmieniła zdanie ona nim.
- I tu się z tobą zgodzę. - powiedziałam,  sięgając po zielony kubek w paski, w którym znajdowała się reszta kawy rozpuszczalnej.
- I co teraz zrobisz?  - spytała Włoszka.
- Sama nie wiem. Strasznie się na nim zawiodłam. Ja... zakochałam się w nim,  podczas gdy on jechał na dwa fronty. I to jeszcze z moja siostrą!
- Wiem jakie to dla ciebie trudne. Naprawdę. Ale postaraj się o nim zapomnieć. Zacznij żyć na nowo. Może zakupy?  - spytała Angie ze znajomym błyskiem w oku.
- Nnie. Nie mam humoru. Może kiedy indziej. Przepraszam, ale muszę oswoić się z myślą o tym, że jestem sama. Że już nigdy nie będzie Henry'ego.
- Dobrze. Rozumiem. Zadzwoń jak trochę wydobrzejesz i będziesz potrzebowała towarzystwa. - pocałowała mnie w policzek - Ja spadam. Trzymaj się skarbie.
Powiedziała i wyszła. Znowu zostałam sama. Całkiem sama. Kiedy spojrzałam na zegar wiszący na ścianie, wskazówki pokazywały godzinę dziewiątą trzydzieści. Postanowiłam nie tracić więcej czasu. Potrzebna była mi kąpiel. Długa, gorącą i relaksująca. Koniec z facetami, koniec z wypłakiwaniem się w poduszkę, koniec ze złamanym sercem. Poszłam do łazienki i odkręciłam kurek z gorącą wodą. Wlałam do niej strumień olejków i różnych innych pachnideł. Zapaliłam kilka pachnących świeczek i rozebrałam się do naga. Pobiegłam do kuchni po wino  i kieliszek.  Weszłam do gorącej wody. Wlałam sobie odrobinę wina do kieliszka i przez następną godzinę relaksowałam się w mojej ogromnej wannie.

Kiedy skończyłam przebrałam się w strój do jogi i rozłożyłam mate na podłodze. Kiedy włączyłam telewizor i przyłączyłam na kanał z ćwiczeniami zadzwonił mój telefon. To była moja siostra. Odebrałam i przyłożyłam urządzenie do ucha.
- Hej Rose. Chciałam Ci tylko powiedzieć, że wybaczyłam Henry'emu i za miesiąc się pobieramy. Zostaniesz moją druchną?
W tej chwili cały mój  świat się zawalił. Jak ona mogła mu do cholery wybaczyć?!

*

Witajcie!  ;* Ten rozdział był w połowie pisany przez Adę, a w połowie przeze mnie, jakby co 8) Obiecuje, że z czasem historia się rozkręci. Kto chce, żebym zajmowała miejscątka - pisać ;)To nic trudnego!